Warsztat Przemysława Błaszczaka “Oddech-centrum-ruch”

Oddech- to z czego rodzi się ruch i jego szczególna postać –dźwięk. Centrum- (niekiedy) środek ciężkości, lecz także żywe źródło ruchu, początek, miejsce sprawowania kontroli. Ruch- forma ekspresji, interakcja centrum i oddechu, świadectwo istnienia ( jak ruch klatki piersiowej zaświadczający o oddechu).

Oddech i ruch nierozerwalnie ze sobą złączone, na poziomie elementarnym nie podlegające naszej woli (kto jest w stanie wstrzymać oddech tak konsekwentnie by zatrzymać wszelki ruch wewnątrz własnego ciała? ) Spotykając się w centrum, wypływając z niego, podlegają kierunkowaniu i dynamizowaniu, co sprawia, że te organiczne funkcje ciała stają się pierwotnym tworzywem, pierwszą i naturalną ekspresją, nośnikiem znaczeń.

Sztuki walki zdają się być jednymi z najlepiej porządkujących relację oddech-centrum-ruch systemami, które w sposób całościowy i jak najbardziej pragmatyczny podchodzą do zagadnienia. Oddech poprzez właściwą współpracę z centrum ma dać efekt w postaci ruchu o maksymalnej skuteczności przy minimalnym wysiłku.

Trening partnerski- zorientowany na drugiego. Spotkanie, relacja, dotyk. Jak raczej słuchać niż mówić? Jak robić mniej, by zrobić więcej? Trening partnerski jest subtelną i wymagającą dużej uważności formą spotykania drugiego w pracy.

Warsztat zogniskowany będzie na pracy aktora z ciałem, ku przekroczeniu jego oporów, rozpoznaniu i przekroczeniu ograniczeń, otwarciu nowych kanałów percepcji i komunikacji. Poprzez powoływanie, pogłębianie i utrzymywanie w każdym momencie Uważności, Precyzji, Ciągłości, Otwartości, Czujności, Szczerości, Gotowości, wiedzie droga ku specyficznemu partnerstwu, przejawiającemu się w głęboko rozumianym współ-działaniu, współ-tworzeniu, współ-istnieniu w procesie twórczym. Tak rozumiane partnerstwo jest głównym zagadnieniem warsztatu, w którym ciało zanurzone w strumieniu ruchu, w żywej, otwartej strukturze będącej rodzajem rusztowania, kieruje się ku spotkaniu z partnerem, jakim może być zarówno obecność Innego jak i przestrzeń, zmęczenie czy oddech. Tym rusztowaniem, środowiskiem spotkania, będzie praca z dynamicznym ruchem, treningiem indywidualnym, a także elementami treningu partnerskiego, akrobatycznego oraz technikami pracy z ciałem i oddechem wywodzącymi się z japońskich sztuk walki – shintaido oraz aikido.

Otwarta lekcja Przemysława Błaszczaka „Spotkanie w ruchu”

Wychodzące od „biegu na kontakt” formy treningu praktykowanego w Teatrze ZAR, a mającego na celu strojenie ciał, tak jak stroi się głosy, czy instrumenty orkiestry. Jak uzyskać wspólny dźwięk ciała? Bieg na kontakt ma na celu rozwijać czujność, precyzję, uważność. Jest formą treningu partnerskiego, w którym partnerem jest nie tylko inny, ale też przestrzeń, oddech, zmęczenie, ja sam. „Spotkanie w ruchu” ma dać okazje do zbadania, rozpoznania możliwości tkwiących w relacji ja – inny, ja –przestrzeń, ja-ja. Jak sprawić by to nie moje chęci, moje sądy na swój własny temat były inspiracją do ruchu dla mnie, lecz inny. Jak sprawić, że raczej jestem poruszony, niż poruszam się? Oto główne zagadnienie spotkania.